Kol Transplantasyonu Hakkında Dernek Görüşü

Ülkemizde ilk kol transplantasyonu  26 Eylül 2010 tarihinde 28 yaşında iki kolu olmayan bir hastaya başarı ile yapılmıştır. Hastanın erken dönem sonuçları yüz güldürücüdür. İş ve trafik kazalarının en sık görüldüğü ülkeler sınıflamasında en önde gelen ülkelerden biriyiz ve  özellikle genç hastalardaki uzuv kayıpları ülkemiz için işgücü kaybı yanında önemli bir sosyal  sorundur. Bu girişimlerin gerek endikasyonları gerekse sosyal güvenlik kurumlarınca ödemelerine açıklık getirecek komposit doku transferleri ile ilgili yönetmeliğin henüz hazırlanmamış olması ivedilikle giderilmesi gereken önemli bir eksikliktir.

Dünyada ilk kol transplantasyonu denemesi 1964 de Ekvatorda yapılmış  ancak 3 hafta sonra rejektionla sonuçlanmıştır. Modern immunosuprresif tedavi ile birlikte ilk kol transplantasyonu ise 1998 yılında Lyon -Fransa da yapılmış ancak hastanın tedaviyi reddetmesi ile 2001 de kolu yeniden ampute edilmiştir.  İlk başarılı ve yaşayan kol replantasyonu ise 1999 da  Kleinert Enstitüsünde gerçekleştirlmiştir.  Bugüne kadar bilinen başarılı 32 kol transplantasyonlu hasta vardır.

Kol transplantasyonu teknik açıdan birçok merkezde yapılabilecek bir cerrahi işlemdir. Bununla birlikte  transplantasyon sonrası kullanılan ilaçların istenmeyen yan etkileri, maliyeti ve hastaya getirdiği psikososyal yük nedeniyle tüm dünyada tartışmalıdır. Bu nedenle ağır yaralanmış veya kopan uzuvların hastaya kazandırılması başkasından doku nakline gereksinim duyulmadan kendi dokuları ile tedavisi en başta gelen öncelikli görevimiz olmalıdır. Ancak bu konuda günümüzde replantasyon cerrahisi ile yoğun uğraşan kurumlar ve hekimler ciddi zorluklarla karşı karşıyadır.

Getirdiği yararları kadar komplikasyonları ile de iyi bilgilendirilmesi önkoşulu ile onamı alınmış iki taraflı ekstremite kaybı olan hastalarda kol transplantasyonuna gerek duyulabilir.  Bu koşullara uygun olduğunu öğrendiğimiz hastaya yapılan ilk iki taraflı kol transplantasyonunu ekip olarak gerçekleştiren değerli meslektaşlarımızı hem mesleki becerileri hem de bu konudaki önderlikleri ve cesaretleri için kutlarız. Hastamıza da sağlıklar dileriz.